breken

{{breken}}{{/term}}

I 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [algemeen]casser

2 [een einde maken aan] briser

3 [schenden] manquer (à)

4 [de loop, duur storen] interrompre; 〈natuurkunde〉 réfracter

♦voorbeelden:

1   zijn been breken • se casser la jambe

     iemand de benen breken • briser les os à qn.

     〈religie〉 het brood breken • rompre le pain

     hij heeft een fles gebroken • il a cassé une bouteille

     dit breekt mij het hart • cela me brise le coeur

     een zegel breken • briser un sceau

     het breken • le fait de casser

2   stilzwijgen breken • rompre le silence

     iemands wil breken • briser la volonté de qn.

     het breken • la rupture

3   zijn belofte breken • manquer à sa promesse

     het breken • la rupture

4   zijn val werd gebroken • sa chute a été amortie

     een vrije dag breekt de week • un jour de congé coupe la semaine

¶   er een uurtje uit breken • s'accorder un peu de distraction

II 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [stukgaan] se casser

2 [een doorgang, scheiding forceren] percer

3 [m.b.t. een jongensstem] muer

4 [m.b.t. stralen] se réfracter

5 [+ met]rompre(avec)

♦voorbeelden:

1   zijn hart brak • il eut le coeur brisé

     de lucht breekt • le ciel s'éclaircit

     de ruit is gebroken • le carreau est cassé

     de golven breken tegen de kust • les vagues se brisent sur la côte

2   de zon breekt door de wolken • le soleil perce à travers les nuages

5   met iemand breken • rompre avec qn.

     met een gewoonte breken • rompre avec une habitude

→ {{link=ijs}}ijs{{/link}}

Deens-Russisch woordenboek. 2015.